Konnichiwa Japan!

Japan.... waarom ook niet?! Ik moest er weer even lekker tussenuit en dit leek mij dan ook een perfect moment om dan maar eens naar Japan te gaan. Even helemaal anders, het land waar de zon opkomt (en elke dag ook gewoon weer onder), je buigt ipv handen geeft en de sushi licht geeft in het donker.

Deze keer niet gezellig met iemand samen of lekker pittig by myself op reis; nee deze keer ga ik met een groep mee. Ik hoor je denken, en dat was dan ook direct mijn grootste (Japanse) Horror nachtmerrie: Crème mensen en afritsbroeken.... Je kent ze wel mensen helemaal gekleed in verschillende tinten beige en crème + een afritsbroek (nachtmerrie!!). Dat wil natuurlijk helemaal niemand! Dat vind ik nog erger dan bejaarden of Quinoa-kutten, wat allemaal ongeveer in dezelfde categorie valt. Maar dat valt gelukkig erg mee....

Genoeg over crème mensen terug naar Japan. Op 27 april (Koningsdag) zat ik heerlijk in het vliegtuig terwijl onder me hele hordes oranje lichaampjes dansten. Na een vlucht van ongeveer 11 uur kwam ik aan in Tokyo, even m'n bagage ophalen, douane door en hup naar de uitgang om weer naar de incheckbalie te lopen. Ik moest nog 2 uurtjes vliegen naar Fukuoka, maar in Japan moet je dus ALTIJD je bagage ophalen als je vanuit Japan komt vliegen. Maar zo gepiept en binnen een uur zat ik alweer op de volgende vlucht. Alles is hier zo goed en strak geregeld dat is echt ongelofelijk! We werden zelfs nog uit-ge-buicht door alle grondmedewerkers die tegelijk gingen buigen toen we wegreden met onze 747... te grappig om te zien!

Voor mijn tweede vlucht al een aantal mensen leren kennen van mijn groep: een erg leuk (jong) stel uit Antwerpen, 2 mannen uit regio Enschede en nog een vrouw uit Nederland. Aangekomen in FUK (Fukuoka) werden we opgewacht door onze reisleider Nao en hup metro in en we waren er al voordat we konden knipperen. Tas in de kamer gegooid en weer naar buiten even de stad verkennen. We gingen met z'n alle rondjes door de stad lopen, omdat we zo van rondjes lopen houden. Je kan hier elkaar makkelijk vinden aangezien iedereen 2 koppen kleiner is en iedereen is zo beheerst op straat niet normaal gewoon. Niemand schreeuwt, toetert, geen muziek op straat, fietsbellen zijn verboden (best onhandig, fietsers mogen op de stoep en je hebt heeeeel veel fietsers dus zonder bel). Iedereen volgt echt de regels en ik ben nog nooit ergens geweest waar alles zo schoon en netjes is op straat. 3 seconden regel? Maak er hier maar 3 minuten van!

Na het rondje door de stad lekker naar de kamer en ben ik echt KNOCK OUT gegaan... 2 uurtjes in coma gelegen, m'n batterij was daarna weer even een klein stukje opgeladen om daarna lekker zelf ergens te gaan eten. Terug naar het centrum gelopen en op straat bij een kraampje gegeten... Niemand spreekt hier dus Engels (oké bijna niemand) en de menukaart was dus alleen maar in Japanse tekens.... uitbeelden of dierengeluiden maken hielp niet... Wat nu? Dan maar wijzen naar wat de persoon naast me had ... 'DAT wil ik ook!' Gelukkig sprak de dame naast me wel Engels maar zij kwam dus uit Hong Kong en sprak dus precies geen Japans.. maar wat ze at was lekker dus ik nam het ook maar. Kip, varken, salade, sojasaus en alles lekker gegrild... T was heerlijk!! Maar echt!

Daarna weer naar bed. 's Ochtends lekker vroeg uit de veren, ontbijten, terug naar de kamer omkleden en stipt 9.30 uur weer beneden om kennis te maken met de hele groep (sommige hadden een andere vlucht). En waren er crème mensen?.... Nee gelukkig die niet... maar wel twee afgrijselijke afritsbroeken :O
De leeftijd van de groep viel erg mee! Natuurlijk paar homo's (aardig stel uit Rotterdam) en nog een man die reist met zijn buurman... Een stel uit Engeland en een meid die ook alleen is. Helemaal gezellig dus!

Hierna naar een winkelcentrum in het centrum en naar de rooftop van het stadhuis... mooi uitzicht maar veel te veel trappen... Sterretjes, zweetuitbraak, ademnood, de hele mikmak (het is veel te warm voor stijle trappen). Met de Belgen en de mannen (van het buurman verhaal) naar Canal City geweest... een gigantisch winkelcentrum vol veel te leuke dure dingen. Japan is echt ontzettend duur... de koers is ook nog eens lekker makkelijk: 1 euro is 129 Yen. Toch mijzelf maar even een klein cadeautje gegeven .... #Yolo. Kan gewoon!
Ook nog even een hapje gegeten bij een Ramen (Japanse noedels) restaurant... alles gaat hier anders dan in Europa, dus natuurlijk ook dit. Je kiest je gerecht buiten op een machine en betaald daar ook dan wordt je op je barkruk gezet, krijg je je eten (soep met stokjes) en hup weer naar buiten NEXT! Maar wauw wat een lekker eten!!

Na het winkelcentrum doorgeworsteld te zijn (vandaag is een Japanse feestdag... alle Japanners vrij en toevallig ook hier in het winkelcentrum) naar een aantal tempels. Natuurlijk wat foto's gemaakt, m'n verkering aangemaakt met mijn selfiestock en even in de zon bijgekomen. Lekker op straat mensen kijken en al die Japanse vrouwen zien stuntelen met hun hakken. Zelfs ik kan beter op hakken lopen! Alle schoenen zijn te groot dus vallen uit als ze lopen (ook bij mannen), het lijkt of iedereen de eerste keer op hakken loopt en iedereen draagt bijna hakken... ook nog eens met hun voeten naar binnen gericht... Chique merries!! ;p

Nog even naar de Fukuoka tower en daar van het uitzicht genieten, 130 meter dus een geweldig uitzicht over de zee en de stad. Hierna naar Robot Square... de nieuwste robots kan je hier bekijken... Heel gaaf om te zien hoe ver ze al zijn en daarna bijna rennend naar de andere kant van de stad ... 18.00 uur stipt bij het hotel. Onze gids ging ons naar een plek brengen vol met van die heerlijk eetstalletjes... De heerlijk geur van eten komt je altijd tegemoet op straat en ook nu weer... Jammie!! Morgen weer vroeg uit de veren, dus ook deze avond maar weer lekker vroeg naar bed.

Sayõnara en tot het volgende avontuur!