Heilig Miyajima, kimono's en heftig Hiroshima

Weer een bijzondere dag aangebroken in het mooie Japan... Bijzonder ja! Maar mooi? Vandaag even niet, want het regende tijdens het ontbijt. Iets minder natuurlijk maar gelukkig moesten we vandaag de hele ochtend in een busje naar de volgende plek en je raadt het vast niet: nadat we daar aankwamen ging de zon weer schijnen en kwamen onze mooiste glimlachjes weer op onze gezichtjes, al loensde ik wel naar een aantal afritsbroeken van een paar medereizigers :S :S Maar ja, je kan niet alles mee hebben natuurlijk!

Vandaag gingen we naar het heilige eiland genaamd Miyajima. Het heilige Bambi (herten) eiland. Busje geparkeerd, ferry op en daar wat regels uitgelegd gekregen... het is een heilig eiland dus er waren drie belangrijke regels.
1. Voer NOOIT de herten en laat ze met rust!
2. Je mag geen kinderen baren op het eiland.
3. Je mag niet doodgaan op het eiland.

Geen moeilijke regels (al lijkt het onderdeel doodgaan moeilijk tegen te houden). Net op het eiland aangekomen merk je toch dat regel 1 lastig is om te volgen. Er lopen honderden herten op het eiland en die herten zijn dus papier verslaafd... overal waar er uit je broek/tas een klein stukje papier / geld / kaart uitsteekt komen ze aanrennen en vreten ze het in een noodgang op. Bambi lijkt zo lief... maar is dus hartstikke verslaafd. Waarschijnlijk doordat Babi vroeg is gescheiden van z'n moeder. Je zag dan ook overal kaarten en van alles opgegeten worden. Ach ja, het schuurt wel lekker de maag.

Op het eiland was er ook weer heerlijk eten; alles op een stok. En het is echt zo, alles wat je kan eten op een stok is extra lekker (denk aan: augurken, kaas, kipsaté, worst, wat er ook maar prikbaar is). Tevens is mijn motto sinds lange tijd al: 'Bij twijfel altijd doen' en dit heeft mij al veel mooie dingen opgeleverd (zoals deze reis) dus heb van alles geprobeerd zoals gefrituurde oesters op een stok en gegrild varken op een stok. Jammie, ideale combinatie!! Ze eten behoorlijk veel varken en vis hier in dit land. Helemaal gezellig.
Op het eiland met het leuke Belgische stel (Rafaela en Nicolas) en de buurmannen rondgelopen (Hans en Jan). We hebben de belangrijkste tempel + een bekende poort bezocht, gekke bekken getrokken naar schoolklasjes en met een kabelbaan naar de top van de berg geweest voor een onwijs gaaf uitzicht over het hele eiland, de binnenzee van Japan en je kon zelf kijken naar verschillende steden in de verte zoals Hiroshima.

Ook nog even de lokale koekjes naar binnen gepropt en rennen maar!!! Snel naar de ferry want we MOESTEN op tijd terug zijn en anders kregen we straf van onze Samoerai gids Nao.
We waren dus te laat... we moesten uiterlijk 17.00 uur bij de bus zijn en we hadden de boot pas terug om 16.55 en kwamen pas weer bij de bus aan op 17.06 uur.... STOKSLAGEN! Veeeel ste laat natuurlijk, kon echt niet! Japanners zijn namelijk nogal stipt! Samoerai Nao had een boze twinkeling in zijn ogen maar gelukkig geen stokslagen, ophanging of steniging. Dus dat viel reuze mee.

Nog een uurtjes hierna met de bus en daarna aangekomen in een klein bergdorpje. Hier gingen we overnachten in een ouderwets Japans papieren huisje. Je kent ze wel van (Japanse) karatefilms... waar Jacky Chan door van die papieren muren wordt gegooid, met van die houten ruitjes (Ryokan). Iedereen moest zijn kamer delen en ik had weeer geluk! Mijn eigen kamer... en er was een gezamenlijke douche en wc ruimte MAAR ik had als enige lekker alles in mijn kamer. Jippie!
Ongeluk bij een geluksmomentje is dat mijn wc een hurk-wc is, waar je boven moet hangen en uit de douche kwam alleen ijswater uit de bergen... dus moest ik alsnog douchen in de gezamenlijk douche. Nou douchen... Er stonden krukjes op een rijtje met een emmer water ernaast. Dat was de 'douche', maar het papieren huisje was alsnog heel gaaf!!

Bij binnenkomst moesten we alle schoenen uit en iedereen moest van die Japanse slippertjes aan (one size fits 'bijna' all, maat 34 maar ook maat 48 in diezelfde slipper). Nadat we sloffend naar de papieren kamers werden gebracht, moesten we onze kimono's aan. Dit was ook heel gaaf! Uiteindelijk iedereen in de eetkamer zittend op de vloer in kimono aan en Japanse eettafel (wat wij een salontafels noemen).
Hier kregen we serieus echt een heerlijke maaltijd. Allemaal kleine bakjes met veel verschillende gerechten. Verse sashimi, gebakken tofu met gesmolten kaas, zelf geoogste Japanse groenten, gebakken vis, etc. EN natuurlijk SAKEEEEE! Jammie schenk maar bij!! Natuurlijk veel lol aan de tafel en veel gelachen.
De gastvrouw ging zelfs nog zingen (een oude dame). Alles was perfect... echt een hoogtepunt om Japan echt zo mee te maken.
Mijn rug en knieën vonden het misschien niet echt een hoogtepunt maar die hebben niks te willen (en kunnen morgen ook niks meer ;P).

De volgende dag al 'lekker' vroeg klaar wakker ... 4.30 uur. Geen jetlag hoor valt reuze mee! Om 6.00 uur was de hot tub open en ik was toch al wakker, 1 + 1 = 3 dus huppa slip uit, Kimono aan en naar de hot tub. Eerst natuurlijk nog even douchen zittend op het krukje met die emmer water en daarna het bad in. Het homostel (Jan en Ron) uit Rotterdam zat er al in en later kwam er nog een man bij. Net de Thermos (gay sauna Amsterdam), de grapjes werden er ook al over gemaakt. Je kan erg met ze lachen! Het uitzicht was wel geweldig! Je keek vanuit het bad uit op een kloof en een groot bos, maar al die verschrompelde worstjes om me heen werd me iets te veel om 6 uur 's ochtends dus daarna maar weer even naar m'n kamer bijkomen.

Na een overheerlijk authentiek Japans ontbijt met miso soep, rijst, sushi, zeewier, ei, groenten, gerookte vis en groene thee (deze keer niet in Kimono); gingen we met de huiseigenaar mee op wandeltocht door de bergen. Deze tocht ging langs een diep kloof en een kolkende rivier. Onderweg nog even uit een waterval gedronken (voel me direct stukken gezonder) en een slang gezien. Bovenin met een soort Fata Morgana boot naar een eettentje gevaren, daar een Mega Salamander geaaid, thee naar binnen geslurpt en hup weer terug naar beneden!

Volgende stop: Hiroshima. Die hele stad is natuurlijk plat gegooid door één atoombom tijdens de Tweede Wereldoorlog, dus alles is behoorlijk nieuw. We stopte gelijk bij het Peace Memorial Park in het centrum. Dit is een groot park midden in de stad met verschillende gedenkplaatsen / monumenten ter herinnering aan die dag. Het was erg warm vandaag... je kan dan bijna niet voorstellen wat voor iets vreselijks hier is gebeurd op 6 augustus 1945. Buiten staat er nog een groot gebouw; wat als een van de weinige gebouwen half overeind is blijven staan en dit is dan nu een gedenkplaats. Het museum zelf is heel heftig. Iedereen is muisstil, je kan serieus een naald horen vallen. Het enige wat je af en toe hoort is het gesnotter van huilende mensen. Ook ik zelf stond met tranen in m'n ogen en een brok in m'n keel toen ik de foto's zag van mensen die het (soort van) overleefd hadden. Ongeveer 140.000 mensen in een keer dood en de hele stad weggevaagd. De overlevende waren helemaal verbrand, hun vel/vlees viel er gewoon af en kregen zo veel straling binnen dat ze later stierven op vreselijke manieren. Zoiets kan je beter niet overleven. Op zulke momenten denk je van wauw wat is de mensheid eigenlijk toch wreed tegen elkaar.
Wat ook erg indruk maakte waren stukken van een oude stenen trap waar die dag iemand stond. Het enige wat nog van diegene over was, is zijn schaduw. Zijn schaduw staat in het steen gebrand en de persoon zelf is in zijn geheel opgelost... zo heet werd het.

Hierna even weer wat luchtigers! We gingen op Manga (strip- en tekenfilmfiguren) jacht. De gozer (Nicolas) van het Belgische stel is daar erg fan van en we bezochten een aantal winkels. Maar als je zo een winkel binnen loopt is het wel erg leuk om alles te zien.... m'n hele jeugd komt weer naar boven; Power Rangers, Dragonball Z, Pokémon, enz. Te leuk eigenlijk... mannen worden (gelukkig) nooit helemaal volwassen :p
Natuurlijk nog even als hangjongeren in het park gehangen, beetje rondgeslenterd door de stad, van de zon genoten en toen was het tijd om naar Samoerai Nao te gaan voor het diner. We gingen deze keer voor een Hiroshimaans (of hoe je dat ook zegt) gerecht, een soort pizza / pannenkoek met noedels, heerlijk sausje, spek, tempura, groenten en veel ei. Was heerlijk en werd er helemaal blij van, want van ei wordt je blij! Nou van ei wordt IK vooral blij!

Na Hiroshima gingen we weer naar de volgende plek. Daar zullen we drie nachten verblijven, genaamd: Kurashiki. Even nog paar uurtjes in de bus. Was even weggezakt en ik lag er dus behoorlijk charmant bij (hoofd naar achter, mond open, kwijlend) want ongeveer de hele bus had foto's van mij gemaakt. Mag ook niks ;-)
In kamer aangekomen lekker m'n huispakkie aan en even op de warme wc bril gaan zitten. Alle wc brillen in Japan zijn verwarmd en hebben 3 knoppen die je helpen met het reinigen... hele gebruiksaanwijzing erbij maar je hebt ten minste wat te lezen als je rustig wilt poepen. Het heeft een ontspannend werking en na de warme wc bril lekker slapen, morgen weer vroeg ontbijten.

BIS MORGEN!!