Shangri Lao

Daar was ik dan: In Vang Vieng. Eerst getwijfeld om hier te komen maar uiteindelijk precies toch gegaan. Tot een half jaar geleden was het hier echt een gekkenhuis! Wat iedereen hier doet is Tuben: met een band de rivier af en dan stoppen bij alle barretjes langs de rivier waar je dan kon zuipen, blowen en Happy pizza's vreet tot je erbij neer viel. Nou dat was dan ook gebeurd. Nadat er meerdere toeristen waren overleden door hun eigen domme gedrag heeft de politie ingegrepen en bijna alles stil gelegd.

Ik reisde samen met Duitse Lena en dr zus Andrea en we hoorde dat Vang Vieng nog steeds de moeite waard is om naartoe te gaan. Dat is het ook nog steeds, echt super mooi!!  Bergen, de rivier, het gezellige dorpje en de chille sfeer. We verbleven in Maylin's Guesthouse, allemaal kleine huisjes langs de rivier met overal bloemen en echt honderden vlinders. Net een Doornroosje sprookje! 

De eerste dag fiets gehuurd en over een droge rivierbedding (alleen maar grote stenen) gelopen met onze fiets aan de hand... het was onmogelijk om te fietsen :P. Uiteindelijk bij een grot grot aangekomen waar we een privé-tour kregen van een opa. We waren de enige in de gigantische grot en er was geen verlichting! Het was dus behoorlijk klauteren en uitkijken geblazen (hoofd + stalagtieten= hoofdpijn!). De enige andere wezens in de grot waren MEGA SPINNEN! Als ik dat geweten had.... had ik niet meegegaan! Af en toe moesten we enkele stukken door een piepklein gat kruipen om in de volgende grote ruimte te komen, nadat ik erdoorheen  was gekropen en even later weer terug zei Andrea vrolijk: 'Moet je met je zaklamp naast dat gat schijnen'. Zit er dus weer zo een spin, net zo groot als m'n gezicht (en laat ik nu net een gigantisch gezicht hebben)! Andrea zei het nu pas anders wist ze zeker dat ik niet verder ging.... heel lief maar OMG! Uiteindelijk wel heel blij dat ik de grot ben ingegaan :) 

In de avond een heerlijke BBQ bij ons sprookjes-huisje en daarna knorren. Volgende ochtend ben ik een luchtballon in gesprongen. 06.00 uur wekkertje en daarna de meest prachtige zonsopgang ooit gezien! Het opstijgen was nog best wel eng: met zes mensen (inclusief baby) in zo een klein bakkie met dan een groot (super heet) vuur boven je hoofd en omringd door gasflessen. Nadat we in het bakkie stonden werd het bakkie tegen gehouden door 10 Lao-mannetjes.... maar er was een windje, dus de ballon wou al weg maar het bakkie was nog te zwaar dus we vielen bijna om.... iedereen gestrest natuurlijk. Kwamen we eindelijk van de grond, raken we bijna de elektriciteitsmasten+kabels :S Maar door het uitzicht vergeet je alles weer en geniet je van elke seconden! Het was net de film UP! 

's Middags gingen we met z'n 3e toch Tuben.... al is het niet meer wat het geweest is, het is nog steeds heel mooi; over de rivier door de jungle tussen de vliegende libellen. Er zijn nog maar enkele barretjes en hier hebben we dan ook heerlijk in een hangmat een biertje gedronken. Het Tuben zelf duurde lang heeeeeel lang. In het regenseizoen doe je over het stukje rivier een half uur, als je niet stopt.... In het droge seizoen dus VIJF uur. Precies drie uur te lang. Al was het heel mooi, vijf uur in de brandende zon op een rivier is precies te lang :P Maar we hebben wel veel lol gehad (vooral bij de stroomversnellingen) en daar gaat het uiteindelijk om! Maar m'n echte neus was wel verbrand....

Aan het eind kwamen er ineens kinderen op de Tube hangen en ik kreeg al een voorgevoel dat er meer aan de hand was. En idd nadat we op land waren vroegen ze geld. Nou NEE dus! Opzouten! Maar Lena en Andrea twijfelde en de kinderen pakte hun band en rende de rivier in.... hun erachteraan, want we moesten wel de borg terugkrijgen! Te grappig om te zien en uiteindelijk kregen de meiden hun band weer te pakken. 

's Avonds de bus naar de volgende halte: Luang Prabang. We hadden betaald voor een slaapbus.... nee is het ineens een normaal minibusje. Precies niet mee eens! De busreis zou ongv 10 uur duren maar er waren te weinig mensen (9 mensen) maar na een discussie met de eigenaar heb ik er precies voor gezorgd dat iedereen wat geld terug kreeg :D TJAKKA! 
We kwamen diep in de nacht aan in Luang Prabang, alles natuurlijk dicht.... na lang zoeken en veel lopen met onze steeds zwaarder wordende bagpack vonden we uiteindelijk een cheap cheap guesthouse :D 

Na even wat te hebben bijgeslapen al vroeg uit de veren en weer met z'n 3e op pad. Eerst even ontbijten bij één van de vele French Bakery's (jammieeee) en daarna naar wat tempels en weer eens op audiëntie geweest, deze keer in het voormalige koninklijke paleis van Laos. Maar jammer genoeg de koning was niet thuis om ons te ontvangen.... 
Het was zo onwijs warm in de stad dat we het fysiek en emotioneel niet meer aankonden om te bewegen. Dus we sprongen een auto in (met airco!) en lieten ons afdroppen bij de dichtsbijzijnste waterval. Het water was heerlijk koud, wat een verademing! 

De waterval was echt een plaatje om te zien met allemaal turquoise poelen eromheen, waar we in gingen zwemmen. We waren heerlijk aan het genieten van het water en opeens... AUW! ..... AUW! Wat was dat nu weer... hier zitten dus de visjes die je dooie huid eten. Vorig jaar met Maxie gedaan in Scheveningen met onze voeten. Maar nu zat ik er dus tot m'n nek aan in :P Gratis behandeling! Het werd toch iets TE relax dus om even wat actie erin te pompen gingen we van een waterval afspringen en met een touw slingeren en dan in één van de poelen jumpen. 

Bij zonsondergang nog even over de nacht-markt geslenterd en daarna weer eens vroeg naar bed, want 06.30 wekkertje om een heilig ritueel te zien. Elke ochtend lopen alle monniken in rijen door de straten van Luang Prabang en dan bieden de inwoners (en toeristen) ze eten aan. Heel speciaal om te zien! 
Jammer van sommige toeristen die het verpesten door in het gezicht van de monniken 100 foto's te maken met flits:S Dat is duidelijk niet de bedoeling!! Hierna snel 'even' de tempelberg beklimmen (ik hijg nog na), zonsopgang bewonderen, ontbijten en daarna afscheid nemen van Lena en Andrea. Zij gaan naar het noorden en ik 's avonds al naar Chang Mai - Thailand.... 

Mijn Laos avontuur liep alweer op een eind. Super jammer had graag langer willen blijven maar het klokje begint te tikken in m'n hoofd.... ik moet alweer verder. Maar wat een gaaf, mooi en vriendelijk land is Laos :) Een soort cadeautje aan het einde van m'n reis!