Mr. En Miss Saigon

Welkom in communistisch Vietnam, vrienden zijn hier kameraden, de Staat controleert alles want kapitalisten zijn slecht.... nou ik had verwacht dat het hier zo ging maar de ene Gucci winkel is nog mooier dan de Louis Vuitton winkel op de hoek. Welkom in het Vietnam van tegenwoordig :p 
Wat een gave schone stad is Ho Chi Minh oftewel Saigon. Hoge torens, dure winkels, brede straten met echt ONWIJS veel verkeer (vooral brommers!), mega shopping malls en natuurlijk de bijbehorende 'originele' Aziatische straten vol eettentjes en goedkope winkeltjes. 

Bij de grens van Cambodja en Vietnam had ik een Amerikaan leren kennen genaamd Zac (Mijn Eigen Zac Efron!). Half Cubaans half Amerikaans en ik had al een klein voorgevoel dat hij homo zou zijn.... nou dat was hij dus ook ;-). 
De grensovergang zelf ging heel soepel en nadat we in de stad aankwamen namen we samen een taxi naar zijn hostel. Wel boem hard genaaid .... door de taxi. Vijf minuten in de taxi en we waren 20 dollar kwijt, dat is echt heel veel geld (zeker voor hier)! Maar ja wat doe je eraan.

Bij het hostel onze beste vriendinnen gedumpt (onze bagpack tassen) en hup de stad in... lekker rondbanjeren.
Zijn broer had een erg goed adresje voor heerlijk Vietnamees eten meegeven dus wij daarheen en OMG Thais eten is niet meer mijn favo eten hier.... het is met vlag en wimpel Vietnamees eten geworden. Bijna zelfs aan de tafel geknaagd zo lekker was het!

Daarna naar het Independance Palace. Heel belangrijk gebouw voor het Vietnamese volk door de oorlog met de VS en de samenvoeging van Noord en Zuid Vietnam maar opzig niet heel boeiend voor Westerse mensen. Wel iets wat je MOET gezien hebben dus vooruit dan maar. Wel mooi om te zien dat je de oorlog tussen Vietnam en de VS vanaf een andere kant ziet hier. Behoorlijk wat propaganda wordt er gebruikt tegen de VS. Hoe slecht ze wel niet zijn geweest die 'imperialisten'.... Enz. 

Hierna naar het oorlogsmuseum en ook hier veel propaganda tegen de VS. Maar desondanks heeft de VS vreselijke dingen gedaan in Vietnam!! Zac geeft les in Amerikaanse geschiedenis dus hij wist er ook veel over. Hier zien ze dat ze oorlog hebben gewonnen. Maar in het echt was het gewoon een grote rampzalige oorlog zonder winnaars! Je ziet veel foto's van wat er gebeurt is op het slagveld, de miljoenen slachtoffers en doden die er zijn gevallen en door alle chemicaliën die er zijn gebruikt door de VS, zie je foto's van misvormde kinderen en mensen nu..... heel zielig! 
Wel gevraagd hoe dat nou voelt (aan Zac) dat zijn land dit veroorzaakt heeft. Het museum en het zien van alle foto's en verhalen deed hem heel veel en hij was dan ook behoorlijk emo geworden (net als ik hoor....)

's Avonds lekker gaan eten langs de straatkant en wat hebben we op....: Kikkers.... en was nog lekker ook!! Soort kip maar je proeft dat het in zoet water leeft :p jammieeee!! Na nog een paar biertjes nog even filmpje gekeken in de 'huiskamer' in het hostel en daarna vlug naar bed. 

Volgende dag hadden we een tripje geregeld op/langs de Mekong rivier. Eerst even 3 uurtjes met de bus maar daarna op een bootje lekker rondvaren op de Mekong. Drijvende markten, mensen die op en langs het water leven en natuurlijk OVERAL de stro-hoedjes .... ik hou echt van die hoedjes!! In een dorpje langs het water nog even lekker Rijstwijn op.... (Net wodka!) Dus Zac en ik hebben iets vaker dan 1 keer geproefd :p! Ach ja als het toch gratis is?!?! Ook zag ik een plastic fles staan met onwijs veel slangen erin en een soort water, Slangenwijn. Nou we hadden besloten om dat ECHT niet te drinken want volgens mij wordt je dan direct ziek. Tien minuten later stonden we met een beker Slangenwijn uit diezelfde bak in ons hand.... want ja het motto blijft hier toch echt: WHY NOT?! Slangenwijn was opzig best nog wel lekker, Zac vond het vreselijk en had nog nooit zoiets smerigs geproefd:p 

De rest van de dag nog vanalles geproefd en opgesmikkeld: bijenhoningthee, een MONSTER Mekong vis gegeten, rijstsnoep enz enz. Nog een een klein stukje gefietst langs de Mekong en nu komt het: we gingen de rivier weer op maar deze keer in een klein bootje en wat mochten we op :D ..... Een Vietnamese stro-hoedje! Was super blij, ik zat helemaal te stralen!! Stralend op de Mekong met een stro-hoedje op! 

Na tripje snel terug naar hostel, omkleden en dinnerdate met Zac! We gingen een Vietnamese specialiteit eten, namelijk: Phõ (spreek uit als: Fu). Een soort soep met noedels en beef. Vanaf dat punt gingen wij Phõ-end door het leven en werd dat ons stopwoordje op alles! 'What the Phõ?!' of als je het zei: 'How do YOU call me?' en dan net doen of je gaat vechten.... 'Ok Wait wait I'll take my earings off, take my shoes of and I'll Phõ on your face!'. Oke jullie hadden erbij moeten zijn :P Wel een zwangere vrouw gezien op straat, niet heel raar natuurlijk, wel dat ze compleet naakt was (zelfs geen schoenen of slipje), oke weet niet wat zij gerookt had?! 

Zac vertelde me dat zijn vorige baan in Washington was, hij deed er erg geheimzinnig over de afgelopen dagen maar EINDELIJK kreeg ik het uit hem. Hij werkte dus voor Obama zelf!!!! Voor de eerste en de tweede campagne en zelfs op The White House. Kan het bijna niet voorstellen dat Obama mijn naam zou kennen of me mee zou vragen met privé familie dingen... Lucky Basterd!! ;-P Maar die baan was zo stressvol dat hij nu geschiedenis les gaat geven in NYC. 

Volgende dag werd ik meegesleurd naar een kookles. WHY NOT?! Dus natuurlijk ging ik met Zac mee. Echt zo een kookles zoals je ze kent van tv en echt zulke lekkere dingen geleerd te maken! Wat een leuke ervaring zo een kookles! Ik zeg Vietnamees feestje bij mij thuis en ik kook:D Na de kookles wel iets heel stouts gedaan.... 

Weeeer gewinkeld pffff kan nou niemand mij tegenhouden? Maar wel een PAAR leuke dingen gekocht. 's Avonds naar de Skybar geweest (in de hoogste toren hier) en wat biertjes gedronken op grote hoogte met Kevin de Wolf (uit Rotterdam). Hij werkt een weekje in Vietnam voor z'n werk. Hij strak in pak en ik op m'n slippertjes (met modderpoten). Ik had graag schoenen aangedaan voor deze ene keer maar... ze zijn gejat, in het hostel, in m'n kamer. Super kut natuurlijk maar ja kan gebeuren en ik blijf altijd positief! Hierna met Kevin en Zac hapje gaan eten op de backpackersstraat hier in Saigon. 

Op een gegeven moment komt er een vrouwtje aan tafel met een enorme stapel boeken, iedereen zegt nee, ik zeg: 'Ja, heb je ook lonelyplanet Spanje?' (Zac gaat naar Spanje over een maand). Natuurlijk zegt ze 'JA!'. Wij allemaal nee nee was grapje! Maar zij blijft maar zeggen dat het onwijs goedkoop boek is en rent opeens weg. Na serieus een half uur komt ze hijgend terug met lonelyplanet Spanje... ze is gewoon naar de andere kant van de stad gehold om het te kopen. Super lief natuurlijk, dus Zac heeft het wel moeten kopen ook al wou hij dat echt niet. Want dat boek weegt echt 10 kg en past niet meer in z'n tas:P Wat haatte die me op dat moment, heerlijk ;-)

Volgende dag beetje rondgehuppeld door de stad en 's middags bij Kevin z'n zwembad gechilld. Heerlijk natuurlijk! 's Avonds jammer genoeg laatste keer kunnen eten met Zac, hij vloog die avond naar het midden van Vietnam. Erg jammer, want wat een heerlijke gozer is die Zac toch!! Mijn eigen 'Miss Saigon' verhaal :p Samen zo veel lol, diepe gesprekken en het klikte precies goed! Jammer dat hij op hele grote negers valt.... heb ik weer. Maar ik ga hem duidelijk een keer bezoeken in de VS! 

Even tussendoor; heb m'n schoenen weer gevonden de schoonmaakster had ze onder m'n deken 'verstopt'! YESS! 

De laatste avond in Saigon nog gezellig afgesproken met Felicia (uit Den Haag). Ik wist dat ze hier zat dus WHY NOT we hebben gezellig een drankje gedaan. Wel meer dan één drankje zelfs :P. Ze werd het podium nog opgetrokken en ze moest meezingen met een band in 1 van de kroegjes waar we waren.... het bleek dus dat de zangeres ook uit Den Haag kwam!! Hoe klein is de wereld.... ;-)

Na deze avond moest ik dan toch echt Saigon verlaten.... niet met een helikopter zoals in de musical maar met een busje, hobbelend naar het noorden langs de rijstvelden. Opweg naar Mui Ne.